آیا زمانی فرا خواهد رسید كه باور كنیم ، در همین نزدیكیها چشمان نگرانی ، زندگیمان را "هر روز"مرور می‌كند؟! . . تقصــیر مــــاست غیبت طولانی شما بغـــــض گلـو گرفتـــه ی پنهانی شما بــر شوره زار معصیتـم گریه می كنی جــانم فـدای دیـــده ی بــارانی شما پــرونــده ام برای شما دردسر شده وضـــع بـــدم ، دلیل پریـشـانی شما ای وای من! كه قلب شما را شكسته ام آقـا چه شد تبسم رحمــــانی شما ؟! ای یوســـف مـدینه مــرا هم حلال كن عفــو و گــــذشت سنت كنعانی شما آیاحقیقت است كه اصلاشبیه نیست؟ رفــتار مــا به رسم مـســلمانی شما ایران مااگرچه بسی شاه دیده است! چشم امیـد بـسته به سـلطانی شما صدها هزار نوح و سلیمان نشسته اند در انتـــــــظار مــنســب دربـانـی شما عشاق شهر یكسره تعـریف می كنند از لحـــن و صـــوت مكـی قرآنـی شما نشـــنیده یاد روضه ی گودال كرده ام دل می بـــــرد تـلاوت روحـــانی شما این اشك روضه حال مرا خوب كرده است رد خـور نداشت، نسخـه ی درمـانی شما « یا فــارس الحجـــاز» بـرایم دعا كنید